In de dagelijkse kinderopvang hectiek kan het gebeuren dat je het gevoel krijgt dat ‘dingen je overkomen’. Voor je het weet heb je er extra taken bij: omdat niemand anders haar naam bij een taak op de takenlijst heeft gezet, heb jij de jouwe want ‘iemand moet het toch doen’ er, maar bij gezet. Of heb je ergens ja op gezegd, zonder echt goed na te denken over de consequenties van die ja.
Je doet dit omdat je je verantwoordelijk voelt voor het geheel. Of omdat je ergens heel goed in bent en deze extra taak jou weinig moeite kost. Soms doe je het ook omdat je voelt dat je jouw collega of leidinggevende, er enorm mee helpt. Van pedagogisch medewerkers weten we dat ze enorm sensitief responsief zijn. Wat betekent dat ze de signalen van anderen buitengewoon goed kunnen aanvoelen en ze daar heel passend op kunnen reageren. Dat dit vaak resulteert in ‘hulp bieden’ is fantastisch vanuit menselijk oogpunt. Maar een valkuil tegelijkertijd.
Het gevaar is namelijk dat je op een bepaald moment zoveel op je spreekwoordelijke bord hebt, dat je het geheel niet meer overziet. Dit komt omdat je, door jouw natuurlijke instinct om de ander te willen helpen, geen bewuste keuzes hebt gemaakt. Wist je dat (extra) taken heel anders voelen, wanneer je er wél bewust voor hebt gekozen?
Om je te helpen ontwikkelde ik dit stroomschema. Mocht zich een gebeurtenis voor doen (bijvoorbeeld: je leidinggevende vraagt je om een extra thema voor te bereiden), doorloop dan de stappen in het schema. Natuurlijk kun je er dan alsnog voor kiezen om de extra taak aan te gaan. Bijvoorbeeld omdat je er heel goed in bent, iets van kan leren of omdat het simpelweg bij jouw functie hoort.
Maar je zult merken dat het maken van de bewuste keuze, anders voelt. Het is je nu namelijk niet meer ‘overkomen’.
Kun je wel een reminder gebruiken? Download het schema hier:
